Bergen, surfen bij de westkaap en terug naar 1974

Tot nu toe lukte het ons aardig om zonder kosten ergens te overnachten. Maar nu zijn we in Bergen, de tweede stad van Noorwegen. Daar is het lastiger om een afgelegen parkeerterrein, een stukje vrije natuur of een andere onopvallende plek te vinden om gewoon te gaan staan en te gaan tukken. We komen zoals al eerder gezegd, terecht bij een Hogeschool. De lesdag zit er al op, dus er zijn alleen nog wat studenten die denk ik op een soort campus gedeelte van het gebouw wonen. JanDirk doet nog een poging er binnen te komen om van de toiletten gebruik te maken, maar helaas zitten er codes op de deuren en er komt ook regelmatig een beveiliger een rondje over het terrein doen. Slapen dan maar.
De volgende ochtend lukt het wel om naar binnen te wandelen alsof we studenten zijn, vervolgens pakken we de fietsen om de stad Bergen te gaan ontdekken. Het is wederom prachtig warm weer. Hoewel Bergen een hele mooie stad is, vinden we één dag wel even genoeg en vertrekken we weer naar de natuur. We vinden een geweldig mooie overnachtingsplek aan het water, waar weer gezwommen kan worden en de buitendouche van Glimpie ook weer z’n werk doet. JD pakt z’n hengel en vangt zowaar een makreel! Maar gelukkig mag hij weer verder zwemmen. JD speelt nog wat ukelele in de ondergaande zon. De volgende ochtend hebben we voor het eerst regen, bah! We zijn twee en een halve week verwend met prachtig weer, dus het is even omschakelen en we besluiten dan maar een wat langere busrit te maken. Zodra het droog is komen we aan in Hoddevik, gelegen naast Ervik, de meest westelijke plaats van Noorwegen. Het ligt aan zee en staat bekend om de surfmogelijkheden. Maar niet vandaag, want de zee is spiegelglad en daar komt komende dagen nog weinig verandering in, aldus de lokale surfkenners...

We kamperen op de aan zee gelegen heuvels en ontmoeten daar nog drie medekampeerders uit Zweden, Polen en Oslo. Ze maken een kampvuur in de hoop daarmee de knutjes (minimugjes) te verjagen maar dat lukt niet echt. Gelukkig hebben we ze redelijk buiten de camper weten te houden. De zon gaat prachtig onder en de volgende ochtend is het weer stralend weer. Het strand, de omliggende bergen en de geur van kelpen (zeewier) doen ons aan Zuid-Afrika denken en dat geeft goede associaties.

Helaas zijn er nu in deze baai geen golven, maar als we na een strandwandeling en een bezoek aan de Westkaap in Ervik aankomen, zien we net wat golfjes ontstaan, in ieder geval genoeg om twee uurtjes op te longboarden. JD is weer helemaal happy en we besluiten nog een paar uurtjes naar het noorden te rijden. Onderweg halen we Thais eten bij een dametje die aan een Noorse man is blijven plakken, mmm. We stoppen boven op een heuvel, op een parkeerplaats die startpunt is voor wandelingen. Heel veel ruimte, mooi uitzicht dus daar slapen we weer prima. In de ochtend gaan we verder, naar Ålesund. Daar bezoeken we het stadje en kunnen we douchen (!!!blij!!!) op een camperplek. Fris zetten we koers naar Molde.

Long, long time ago was daar een verpleegkundige die in het najaar van 1974, na wat jaartjes werken in Nederlandse ziekenhuizen, wel eens wat anders wilde zien. Noorwegen leek een leuke kans. Ware het niet, dat deze 25 jarige dame nét in Amsterdam de man van haar dromen had ontmoet. Die man van haar dromen, die ze dus net een paar weken kende, riep: ‘ik kom je achterna!’ En zo geschiedde... Jan zocht Yolanda op in Molde (met de boot van Amsterdam naar Stockholm en toen verder met de trein, wat een held) en het was in Molde dat zij besloten te gaan trouwen najaar 1975 in Amsterdam. Hoe romantisch! En... Het verhaal gaat nog verder want Jan die nooit ziek was, werd daar vreselijk ziek waardoor hij langer moest blijven bij zijn nieuwe vlam. Heel tragisch allemaal. 
En nu - ruim 45 jaar later -  zijn wij hier, eens kijken waar mijn moeder toen drie maanden gewerkt heeft en mijn vader haar opzocht. Het ziekenhuis is volgens mij weinig veranderd de afgelopen decennia. Er zal alleen wel wat meer omheen gebouwd zijn. Het staat nog steeds wel mooi aan een fjord, dus de patiënten hebben mooi uitzicht. Binnen komen we niet verder dan de ontvangsthal - begrijpelijk - ook hier hebben ze coronaregels. Toch leuk om er even geweest te zijn! In de middag doen we tussen de buien door nog een ‘hike’ naar de trollenkerk, oftewel een grot in de heuvels. Idee van JD, wat me enigszins verbaast, want na de vorige wandeling zei hij dat hij écht genoeg had gelopen voor deze reis. Maar na een mooie wandeling zijn we net op tijd binnen voor de regen weer losbarst. Inmiddels hebben we Glimpie in Åndalsnes geparkeerd waar we zullen overnachten en morgen wel weer zien wat we dan gaan doen!

Liefs JanDirk en Marank