Trondheim, Zweden en de Koninklijke tuinen

Hoewel er in Åndalsnes normaal veel moois te zien is, krijgen wij daar iets minder van mee omdat het echt herfst is geworden. Veel regen, laaghangende wolken en iets minder weidse uitzichten dan gebruikelijk. We twijfelen over het vervolg van de reis, hoever zullen we naar het noorden gaan? In Noorwegen verplaatsen we ons gemiddeld 50 km per uur vanwege de vele bochten, hoogteverschillen en dorpjes waar je langzaam moet rijden. Dat geeft niet, maar het doet ons wel besluiten dat we tot Trondheim gaan en niet noordelijker. Want alles wat we noordelijker rijden, moet uiteindelijk ook weer een keer terug. We gaan naar Trondheim, vinden daar weer een top parkeerplaats vlakbij het water en de volgende dag fietsen we zo de stad in. Trondheim vinden we ondanks het frisse weer, een hele leuke stad. We vermaken ons de hele dag en als we in de avond terug bij Glimpie zijn maken we eerst nog wat kilometers voordat we een overnachtingsplek vinden. Noorwegen is hier smal (de wespentaille) dus we zitten niet ver van de Zweedse grens. De camperplaats die we zien, zit naast een pizzarestaurant. De Bulgaars-Spaanse  kok en zijn Syrische collega maken pizza naar Noors/Zweeds/Spaans/ Syrisch recept. Hij smaakt prima en in plaats van op de betaalde camperplaats, mogen we gratis op de parkeerplaats van het restaurant overnachten, top. 

De volgende ochtend rijden we de grens over met Zweden, niemand te bekennen. Het schijnt wel dat kentekens hier op de foto gaan, want eenmaal in Zweden geweest mag je Noorwegen niet meer in zonder quarantaine. Maarja, hoe ze dat checken geen idee. We doen boodschappen in een énorme supermarkt waar helemaal niemand boodschappen doet, heel Corona-proof. Noorwegen is nog veel duurder dan Zweden, dus normaal zouden hier veel Noren boodschappen komen doen, maar door Corona mogen ze na Zweden niet zomaar Noorwegen terug in met als gevolg 0 klanten, behalve wij als nieuwsgierige toeristen dan. De drie medewerkers delen ons koffie uit en zijn blij met een praatje lijkt het. We rijden verder Zweden in en zien veel bos, en heuvels, en bos, en meren, en bos en nog meer bos. Na een dag rijden in de regen wordt het droog en parkeren we aan de rand van een meer en een bos en vinden een vissershut waar we een vuurtje kunnen stoken. Dat is lekker, want we hebben het koud. Na een avondje fikkie stoken ruiken wij en dus de hele bus ook, naar doorrookte houthakkers, maarja, niets aan te doen dan een wasje bij de wastafel. Ik zou wel een douche willen, dus dat wordt de missie voor de volgende dag. De volgende dag worden we verblijd met 4 graden maar wel een zonnetje en nu zien we beter dat Zweden ook heel mooi is. Niet zo spectaculair als Noorwegen, maar wel heel groen. We komen bij een loppis (mensen die hun huis of garage openstellen om hun ouwe meuk te verkopen) en treffen daar een Canadees die Zweed is geworden. JD en ik stinken nog naar fikkie en lopen in onze houthakkers en fleecetruien, dus geen idee of dat hem op een idee brengt, maar hij geeft ons de tip om naar een smederij te gaan waar ze bijlen maken. Dat lijkt ons leuk, dus gaan op pad. Helaas blijkt de boel vanwege Corona gesloten, dus rijden we verder. Uiteindelijk belanden we op een kleine camping/ camperplaats een uur verder, waar we heerlijk aan een meer kunnen staan en waar een wasmachine, een droger en een heerlijke douche is! Hoe blij kun je zijn met schoon beddengoed, schone kleren en een schoon lijf! We ruimen de camper even netjes op en dat heeft ook weer rust en ruimte. De man van de camping blijkt de voormalig eigenaar van de bijlenfabriek/ werkplaats en het museum, hoe toevallig, dus we krijgen van hem koffie met taart (jaaaa!) en een korte demo houtjes kloven. Het is nog steeds fris, dus eten we boerenkool (met knakworst voor JD en falafel voor mij). In de avond zitten we aan het meer vallende sterren te kijken, prachtig.

Onze reis gaat verder zuidelijk, richting Stockholm. Onderweg overnachten we nog een nachtje in een bosachtige omgeving aan de Botnische zee, er zitten eekhoorntjes in de bomen en het is er erg rustig. Ook gaan we nog oude Volvo’s bekijken bij een garage, maar nee, in deze geplamuurde bakken ziet JD geen potentie. Als we in Stockholm een overnachtingsplek zoeken, komen we terecht op een parkeerplaats bij de botanische tuin. We gaan met de fiets Stockholm in en de stad is verrassend leuk. Stockholm ligt eigenlijk op allemaal eilandjes. We zoeken eerst een UPS punt om de helaas in een Fjord gecrashte drone terug te sturen naar NL. We eten in een klein restaurantje (jaja) en fietsen terug, de rest komt de volgende dag wel. Na een rustig nachtje bij de botanische tuin, lopen we die in de ochtend eerst eens door. Mooie bloemen, bomen en veel vogels en weer eekhoorntjes. We gaan weer op de fiets de stad in en hebben als we onderweg zijn spijt dat we de regenbroeken in de bus hebben gelaten. Gelukkig is het ook af en toe droog en gaan we naar het openluchtmuseum Skansen. Vast heel leuk in niet-coronatijd, maar nu zijn alle ambachtshuizen dicht en dat leek ons juist leuk. Wel zien we nog elanden, rendieren, wolven en beren, maar  JD (die al als ‘student’ naar binnen was) kan het niet laten om na afloop toch even te zeggen dat hij het geen stijl vindt (ondanks ons begrip ervoor) dat er niet bij de ingang aangegeven wordt dat er zoveel dicht is. Prompt krijgen we het entreegeld retour.... ehhh, bedankt! (Excuus of iets korting was al goed geweest, maar dit mocht ook) Voor wie ooit naar Stockholm gaat, Skansen is -als alles open is- wel heel leuk... denken wij.

We doen nog een rondje stad, eten een veganistisch broodje met groente en paddenstoelen bij een tuin/kas met restaurant (heel lekker, maar we hadden wel drie keer de hoeveelheid van dit minibroodje op gelust) en het gaat steeds harder regenen. Doorweekt komen we bij Glimpie aan en doen zelfs de kachel aan! We duimen voor droog weer en zon de volgende dag en gelukkig lukt dat. We zonnen op de steiger en bezoeken ook nog de Royal palace garden van Zweden, mooi. JanDirk vertelde mij dat hij daar in de tuinen net om de hoek van de heg de Zweedse prins samen met Willie had zien lopen. De Zweedse prins had een picknickkleed mee en een pak knäckebröd. Willie had zelf een ijskoud sixpack Heineken bij zich. Zo gaat dat blijkbaar als Koningshuizen bij elkaar op bezoek komen. Ikzelf heb het nét even gemist, maar je kan natuurlijk niet altijd alles meekrijgen wat er om je heen gebeurt...

Inmiddels zijn we in Nynäshamn, ten zuiden van Stockholm, waar we 31-8 de veerboot naar Gdańsk in Polen zullen nemen, ook weer een avontuur!