Oostenrijk, borrelen in Slovenië, watervallen in Kroatië en urban exploration

Na het nachtje bij de Italiaanse boer met het bunkermuseum, is het tijd om ons weg te vervolgen. De grens over, Oostenrijk in, een paar kilometer verderop.  Oostenrijk in de zomer is prachtig, en hoewel het al september is, is het er nog zomers warm. We belanden bij een meer, maar net als bij het Gardameer is dit ook rondom bebouwd met toeristische zaken en we vinden verderop bij een veel kleiner meertje ook een leuk klein campinkje. De SUP pomp ik weer op en we Suppen, fietsen en relaxen een beetje. De was moet nodig gedaan worden en dat doe ik bij gebrek aan wasmachine op de hand bij de aanwezige wasbakken met wasborden. Het gaat prima, maar na het wassen en spoelen heb ik natuurlijk geen centrifuge. Dat wordt wringen tot letterlijk de blaren op m’n handen staan. In de zon droogt alles gelukkig vrij vlot. Als de eigenaresse bij uitchecken en betalen vraagt of ik de wasmachine en droger nog gebruikt heb, kom ik erachter dat die er toch wél was...

We laten Oostenrijk achter ons en komen in Slovenië terecht. Park4night brengt ons naar een prachtige overnachtingsplek op een heuvel met uitzicht een een kleine zwemvijver. De douche en toilet mogen we ook gebruiken en de bbq gaat aan. Het is nog lang warm ‘s avonds en we krijgen een prachtige sterrenhemel kado op deze verder donkere plek, prachtig. Voordat we ‘s ochtends vertrekken proeven we eerst nog de schnapps van de heer des huizes. Met Echinacea (goed voor de weerstand), met walnoten en met een soort bessen (ook ontzettend gezond), best apart om 10 uur ‘s ochtends. Daar blijft het echter niet bij, want als we na een stukje rijden door heuvels en druivenvelden in een dorpje aankomen, mogen we Glimpie parkeren bij een restaurant wat deze week gesloten is. De eigenaar wil ons wel even zijn wijncollectie laten proeven, nouja, het is inmiddels half 1 en we hebben nog niet geluncht, maar een wijntje willen we wel proeven. We besluiten in ieder geval niet meer verder te rijden, Glimpie staat wel goed. Na het wijnproeven gaan we lunchen. We worden verwezen naar een barretje in de buurt. Dat blijkt bij een brouwerij te horen. Alcohol lijkt het thema van vandaag en JD proeft er een brouwsel. Na een middagwandeling later op de dag, houden we het maar bij water bij het eten. Slovenië is prachtig en de mensen zijn er heel aardig, maar het is een klein landje dus voor we het weten zitten we de volgende dag al in Kroatië. Hier hebben we ineens kuna’s nodig ipv euro’s. JD is vroeger met zijn ouders in (toen nog) Joegoslavië op vakantie geweest, dus we gaan 32 jaar terug in de tijd en gaan naar een camping in Pakoštane, aan een meer en vlakbij de Adriatische zee. De weersvoorspellingen zijn eerst niet al te best, maar met 27 graden en alleen af en toe een (onweers) buitje is het prima. En uiteindelijk wordt het met de dag beter. Na  een dag of wat gaan we verder langs de kust en besluiten ook even naar het Krka National Park te gaan. Daar zijn watervallen te zien. De entreeprijs is belachelijk hoog, dus we kijken of we ze niet lopend zelf een stukje kunnen bekijken. De mensen van de park-entree zijn echter streng. We treffen verderop wel een dametje op leeftijd die buiten de was ophangt en aardig Engels blijkt te spreken. Ze overlegt eerst met haar man en wenkt dan: ‘kom mee’. We volgen haar en ze wijst ons waar voorzichtig moeten zijn voor alle losliggende stenen. Ze loopt net als wij ook op slippers, maar uiteindelijk komen we bij een prachtig uitzichtpunt over de rivier en twee van de zeven watervallen. We staan er dan wel niet met ons neus boven op, maar het feit dat deze dame de moeite neemt om ons hier mee naartoe te nemen is al zó leuk, dat onze dag meteen geslaagd is. Na afloop halen we nog even een pak stroopwafels uit de bus en brengen dat langs. Dan valt het oog van JD nog op iets anders moois. Een verlaten fabrieksterrein met fabriekshallen. Ik loop mee over een stukje terrein, maar JD wil nog verder rondstruinen, dus terwijl ik op Glimpie ga passen, gaat hij nog even de fabriek in. Het blijkt een oude aluminiumfabriek en er staan zelfs nog meubels en er liggen nog logboeken uit 1977/78. Na dit bezoek zoeken we een overnachtingsplaats en die vinden we op een heuvel met uitzicht op zee, heel mooi. Zo mooi dat we er zelfs twee nachten blijven, a room with a view, hebben we hier!

Liefs JanDirk en Marank