Zoom-Sint, lagunes, het oosten en kerst in Luz

We zijn inmiddels twee, zelfs bijna drie maanden in Portugal en bijna vijf maanden onderweg. Als we terugkijken op wat we allemaal gezien en gedaan hebben, is dat best veel. En nu ineens overvalt ons het gevoel van: ‘wat gaan we nu verder doen?’ Waarheen, hier blijven hangen, meer ontdekken? Het weer is de eerste dagen van december nog heerlijk, veel zon, lekker surfen en tussendoor van het mooie weer genieten. We besluiten het oosten van de Algarve ook eens te gaan bekijken. We rijden voorbij Faro en ten oosten daarvan is een lagune-achtig gebied. Geen rotskusten hier, maar een beetje waddenachtig gebied met veel vogels, lage duinen en veel water tussen een soort van eilandjes in. Overnachten doen we op een parkeerplaats waar niet staat dat er geen campers mogen staan, dus we wagen het erop. Maar om 23:00 uur komt toch de politie langs om te vertellen dat er hier eigenlijk niet gekampeerd mag worden. Ok. We mogen wel blijven, als we de volgende ochtend maar weer vertrekken en geen rotzooi achterlaten. Komt voor mekaar en we slapen er prima. We maken de volgende ochtend een mooie wandeling door het gebied en gaan verder. In de avond rijden we naar een camperplaats in Tavira. Daar vieren we Sinterklaas, via Zoom met de familie Elfrink. Bijzondere ervaring, wel heel leuk iedereen zo te zien. We gaan ook nog even langs in Monte Gordo, de plek waar mijn oom jarenlang twee keer per jaar een aantal weken doorbracht. Hij is er helaas niet meer, maar mooi om eens te zien waar hij altijd met zoveel plezier heen ging. Monte Gordo ligt vlakbij de Spaanse grens, we vinden het hier ook wel mooi, maar het westelijker gedeelte van de Algarve vinden we toch afwisselender en mooier. We gaan die kant dus weer op. Er wordt wat slechter weer voorspeld en zouden het lekker vinden om even iets meer ruimte te hebben dan in de camper. We oriënteren ons op het huren van een appartementje, maar komen bij deze zoektocht een hotelletje tegen dat maar een heel klein beetje duurder is dan de camping. Ontbijt is zelfs inbegrepen, ongelooflijk. We boeken eerst twee nachten en zijn dan om... we zijn inmiddels ruim twee weken verder en zitten er nu nog steeds😂. Er was telkens wel een goed excuus om nog even te blijven. Eerst was het het weer, met regen is de camper best krap. Het knapte na een paar dagen natuurlijk wel gewoon weer op. Toen was het JanDirks verjaardag; ‘het is toch wel lekker om dan op een mooie plek te zitten’. Toen kwam de kerst er aan; ‘zullen we dan toch nog even blijven?’ Ja dus, we zitten nog steeds in ons hotelletje in Luz. De fietsen staan op het balkon, net als de natte wetsuits die we daar prima kunnen uithangen. De muziek die gedraaid wordt bij het ontbijt buffet kunnen we inmiddels meezingen. Van de 70 kamers zijn er gemiddeld maar vier bezet op het moment, dus het voelt heel corona-veilig. Glimpje staat op het parkeerterrein van het hotel en af en toe kook ik even in de camper, want dat kan niet op de hotelkamer en elke dag buiten de deur eten is ook zo decadent. Overdag gaat Glimpie met ons op pad naar de diverse baaien in de buurt. Het strand van Luz is 300 meter lopen, zo ook het terrasje waar we bijna dagelijks koffie drinken (ja, horeca is gewoon open hier). We kunnen ons voorstellen dat het hier in een normale zomer in een normaal jaar heel druk is. Nu is het super rustig, hooguit wat mensen die hier zelf een appartement hebben. Er staat vooral veel leeg. Elke dag kijken we waar er goed gesurft kan worden en als dat een dagje niet het geval is, maken we een ronde op de racefiets of een wandeling langs de kliffen. Aangezien ik met surfen wat angstig ben geworden de laatste tijd, heb ik gisteren les genomen. Eerst spannend natuurlijk, maar na een paar golven zakte mij hartslag naar wat normalere waardes. Heel irritant, want die angst is zonder reden steeds erger geworden en zorgde dat ik steeds vaker de golven ging vermijden. En dat terwijl ik er juist ook heel erg veel lol in kan hebben! Ik heb dus nu één lesje gehad en ik hoop dat ik er nog een vervolg aan kan geven komende week. We voelen ons wel een beetje suf af en toe, want erg avontuurlijk is onze reis momenteel niet. We zien niet heel veel spannende nieuwe dingen. Maar we genieten wél enorm en realiseren ons maar al te goed dat het in Nederland met alle regels niet altijd even gezellig is. Dus sterkte daarmee, wij blijven nog eventjes in de veilig voelende Algarve. Hoe lang weten we nog niet...

Ook willen we iedereen natuurlijk hele fijne kerstdagen wensen en proosten vanuit hier op een mooi en vooral gezond 2021!

Liefs JanDirk en Marank